ارتقای عملکردی فرآیندهای تغلیظ و آبگیری لجن مازاد بیولوژیکی و لجن هضم شده ی بی هوازی فاضلاب شهری با استفاده از نانومونت موریلونیت اصلاح شده ی اسیدی- حرارتی

چکیده زمینه و اهداف: عملکرد بهینه ی مراحل تغلیظ و آبگیری لجن حائز اهمیت می باشد. با توجه به آبگیری پذیری نامناسب لجن معمولا از مواد منعقدکننده ی سنتتیک برای بهبود کارآمدی این فرآیندها استفاده می شود. به دلیل محدودیت های مالی و کیفی استفاده از این مواد، تلاش گسترده ای برای جایگزینی آن ها با مواد طبیعی صورت می گیرد. در این تحقیق، امکان سنجی استفاده از ماده نانومونت موریلونیت اصلاح شده به عنوان ماده ی حالت دهنده ی لجن انجام پذیرفت. مواد و روش ها: نمونه های لجن برداشت شده از تصفیه خانه فاضلاب جنوب تهران، با دوزهای مختلف حالت دهنده ( ۴۰۰-۵۰ میلی گرم بر گرم جامدات خشک) حالت دهی شدند. بر اساس پارامتر مقاومت ویژه فیلتراسیون، دوز بهینه به دست آمد. سپس آزمایشات تکمیلی بر ساختار مواد پلیمری برون سلولی لجن حالت دهی شده انجام پذیرفت. رعایت ملاحظات اخلاقی در تمام مراحل اجرای مطالعه در نظر گرفته شد. یافته ها: در دوز بهینه نانومونت موریلونیت اصلاح شده (۲۰۰ میلی گرم بر گرم جامدات خشک)، بیشترین درصد کاهش مقاومت ویژه ی فیلتراسیون برای لجن مازاد بیولوژیکی برابر با۶۲/۸۲ درصد و لجن هضم شده برابر با ۶۶/۴۷ درصد حاصل گردید. در دوز بهینه، پتانسیل زتا و آب پیوندی به ترتیب به ۹۳/۷۵ و ۸۰/۳۸ درصد برای لجن مازاد بیولوژیکی و به ترتیب ۸۹/۷۴ و ۷۷/۹۳ درصد برای لجن هضم شده بی هوازی کاهش یافت. نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان می دهند نانومونت موریلونیت اصلاح شده با تغییرات در میزان کل کربن آلی، میزان پروتئین و پلی ساکارید در ساختار مواد پلیمری برون سلولی منجر به ارتقا عملکرد فرآیند تغلیظ و آبگیری در لجن فاضلاب شهری می شود. کلمات کلیدی: تغلیظ لجن، آبگیری لجن، نانومونت موریلونیت، مواد پلیمری برون سلولی