نقش توسعه ریلی در احیای گردشگری اکولوژیک با تمرکز بر تاثیرات زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی

قطار گردشگری فقط وسیله حمل و نقل نیست بلکه خود راه آهن جاذبه های گردشگری دارد. با توجه به الزام رعایت اصول توسعه پایدار، مصرف کمتر زمین و انرژی و در نتیجه اثرات زیست محیطی کمتر، ریل در مقایسه با حمل و نقل جاده ای بسیار حائز اهمیت است. گردشگری ریل پایه نوعی از اشکال چندگانه گردشگری در بستر مسیر ریلی و با قطار گردشگری اتفاق می افتد. در فرآیندهای مدیریت گردشگری، حمل و نقل همگانی باید نقش غالب در یک سیستم پایدار را ایفا کند. هدف این پژوهش توسعه و ترکیب حمل و نقل ریلی و گردشگری، استفاده از بستر راه آهن و جایگاه آن در ایران و جهان به عنوان محصول گردشگری و همچنین وسایل برای حمل و نقل گردشگران در جهت کاهش مصرف انرژی و حفظ محیط طبیعی و تاریخی و روستایی است. با انتخاب محدوده گردشگری تبریز به جلفا به عنوان نمونه موردی به بررسی جاذبه های موجود در طول این مسیر پرداخته شده است. یکی از دلایل انتخاب این مسیر ریلی، وجود ظرفیت های مناسب گردشگری صنعتی، تاریخی و فرهنگی و همچنین به عنوان یک کریدور اقتصادی برای تبادل کالا و خدمات با کشور آذربایجان و منطقه نخجوان می باشد. روش شناسی این پژوهش از نوع توصیفی و تحلیلی بوده و از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای در کنار بررسی میدانی استفاده شده است. در پایان با ارزیابی امکانات و محدودیت های محدوده مورد نظر، گردشگری ریلی به عنوان راهکاری برای حفاظت از میراث های با ارزش طبیعی، تاریخی-فرهنگی و روستایی تاکید می شود.

Keywords:

گردشگری ریل پایه , توسعه اکولوژیک , توسعه پایدار , قطار گردشگری تبریز به جلفا