آسیبهای اجتماعی و آموزشی در نظام آموزشی و روش های پیش بینی و پیشگیری

آسیبهای اجتماعی و آموزشی در نظام آموزشی شامل طیف وسیعی از رفتارها و شرایطی است که به افراد و جوامع آسیب می رساند. این آسیبها می توانند به اشکال مختلفی مانند خشونت، مشکلات سلامت، روان، جرم، سوء مصرف مواد و طرد اجتماعی بروز کنند یا آن دسته از اقداماتی که در جامعه هم غیرقانونی و هم از نظر اخلاقی ننگین تلقی می شوند. مراکز آموزشی با توسعه رشد شخصی، ارتقای وحدت اجتماعی و توانمندسازی افراد برای انتخاب های مثبت به عنوان ابزارهایی قدرتمندی برای مقابله با آسیبهای اجتماعی عمل می کنند و اگر به مثلث خانه، موسسات آموزشی و جامعه به عنوان یک مولفه اساسی فرآیند آموزش و یادگیری نگاه کنیم، تعامل پویایی بین این ۳ حوزه کشف خواهیم کرد که رشد فردی و دانش جمعی را شکل داده و تقویت می کند. این پژوهش مسائل کلیدی و قابل بحث آسیبهای اجتماعی و آموزشی را در حوزه های جامعه شناسی و آموزش و پرورش با تمرکز ویژه بر تعامل بین این ۲ حوزه را با روش کیفی توصیفی کتابخانه ای جستجو می کند. محور اصلی این بحث ها، بررسی معنا و ماهیت آسیبهای اجتماعی، اهداف آموزشی معطوف به کاهش آسیبهای اجتماعی و اصول، روش ها و رویکردهای آموزشی به کار گرفته شده در کاهش این مشکلات اجتماعی است.

Keywords:

آسیبهای اجتماعی , آسیبهای آموزشی , نظام های آموزشی , روش پیش بینی و پیشگیری