بازی های ویدیویی؛ ابزار آموزشی یا تهدید تربیتی دانش آموزان

بازی های ویدیویی در سال های اخیر به یکی از پرکاربردترین ابزارهای سرگرمی میان دانش آموزان تبدیل شده اند و نقش مهمی در شکل گیری رفتار، یادگیری و رشد آن ها ایفا می کنند. این مقاله با هدف بررسی دو جنبه اصلی این پدیده کارکرد آموزشی و تهدیدهای تربیتی آن تدوین شده است. نتایج پژوهش های معتبر نشان می دهد که بازی های آموزشی می توانند موجب تقویت مهارت هایی مانند تفکر انتقادی، حل مسئله و یادگیری مشارکتی شوند. از سوی دیگر، استفاده افراطی یا نادرست از بازی ها، به ویژه بازی های خشونت آمیز، ممکن است منجر به پرخاشگری، افت تحصیلی و اختلالات روانی شود. بر اساس یافته ها، تاثیر بازی های ویدیویی بر دانش آموزان وابسته به عواملی همچون نوع بازی، مدت زمان استفاده، و میزان نظارت خانواده و مدرسه است. در نهایت، این مقاله بر اهمیت اتخاذ رویکردی متوازن و آگاهانه در بهره گیری از این ابزار تاکید دارد تا از ظرفیت های آموزشی آن استفاده شود و از پیامدهای منفی احتمالی پیشگیری گردد. تاثیر بازی های ویدیویی بر دانش آموزان بستگی مستقیمی به نوع بازی، مدت زمان استفاده و میزان نظارت والدین یا مربیان دارد.

Keywords:

بازی های ویدیویی , ابزار آموزشی , تهدید تربیتی , دانش آموزان