واکاوی نقش آموزش مبتنی بر پروژه بر میزان یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف واکاوی نقش آموزش مبتنی بر پروژه بر میزان یادگیری دانش آموزان دوره ابتدایی انجام شده است. در سال های اخیر، آموزش سنتی به دلیل ضعف در ایجاد انگیزه، مشارکت فعال و یادگیری پایدار در دانش آموزان، با انتقادات فراوانی مواجه شده است؛ از این رو، به کارگیری رویکردهای نوین آموزشی نظیر آموزش مبتنی بر پروژه (PBL) به عنوان راهکاری موثر برای ارتقاء کیفیت یادگیری مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه، با استفاده از روش نیمه تجربی و طراحی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، تاثیر این روش بر یادگیری مفاهیم درسی در میان دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی مورد بررسی قرار گرفت. نمونه پژوهش شامل ۶۰ دانش آموز از دو مدرسه دولتی شهر اصفهان بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی ۸ هفته با رویکرد آموزش مبتنی بر پروژه آموزش دیدند، در حالی که گروه کنترل تحت آموزش سنتی قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری نشان داد که میانگین نمرات یادگیری دانش آموزان گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود (p < ۰.۰۱). یافته ها همچنین حاکی از افزایش انگیزه، مشارکت گروهی و درک عمیق تر مفاهیم در میان دانش آموزانی است که از آموزش مبتنی بر پروژه بهره مند شدند. بر اساس نتایج، می توان نتیجه گرفت که آموزش مبتنی بر پروژه یکی از رویکردهای اثربخش برای ارتقاء یادگیری معنادار در دوره ابتدایی است و توصیه می شود در طراحی برنامه های درسی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

آموزش مبتنی بر پروژه , یادگیری فعال , دانش آموزان ابتدایی , یادگیری معنادار , روش های نوین تدریس