بررسی ارزشهای انسانی در عرفان و ادبیات صوفیانه ایرانی

هدف این مقاله بررسی ارزش های انسانی در عرفان و ادبیات صوفیانه ایرانی است. این تحقیق در درجه اول حول محور موضوعات انسانی مانند عشق و فداکاری، شفقت و همدلی، فروتنی و خدمت، بردباری و پذیرش، شادی و جشن، و قدردانی است که طیف وسیعی از اصول، باورها و تجربیات دگرگون کننده را در برمی گیرد. علاوه بر این، این تحقیق به بررسی تاثیر متقابل فلسفه صوفیانه ایرانی و فلسفه های مختلف انسان گرایانه می پردازد و پنج عنصر اساسی را برجسته می کند: جست وجوی حقیقت درونی، به هم پیوستگی هستی، قدرت دگرگون کننده عشق، اهمیت ارزش های اخلاقی و مسئولیت اجتماعی، و پذیرش. پارادوکس و غیردوگانگی

Keywords:

تصوف , اومانیسم , اخلاق , زبان و ادبیات فارسی