بررسی تاثیر طراحی فضاهای عمومی ورزشی شهری بر انگیزش سالمندان به فعالیت بدنی

با توجه به رشد جمعیت سالمندان و اهمیت حفظ و ارتقای سلامت جسمی و روانی آنان، فعالیت بدنی منظم یکی از موثرترین راهکارهای پیشگیری از بیماری های مزمن، کاهش انزوای اجتماعی و بهبود کیفیت زندگی در این گروه سنی محسوب می شود. با این حال، میزان مشارکت سالمندان در فعالیت های بدنی تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله ویژگی های محیطی و طراحی فضاهای شهری قرار دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر طراحی فضاهای عمومی ورزشی شهری بر انگیزش سالمندان به فعالیت بدنی انجام شد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و از نوع کاربردی بوده و جامعه آماری شامل ۲۰۰ نفر از سالمندان ساکن مناطق شهری است که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته ای شامل مولفه های طراحی محیطی (دسترسی، ایمنی، زیبایی، تجهیزات مناسب، امکانات ویژه، نورپردازی و مبلمان شهری) و شاخص های انگیزش ورزشی بود که روایی صوری و پایایی آن با آلفای کرونباخ (۰.۸۷) تایید گردید. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه نشان داد که طراحی مناسب فضاهای ورزشی عمومی رابطه ای معنادار و مثبت با افزایش انگیزش سالمندان به فعالیت بدنی دارد. در این میان، مولفه های ایمنی محیط، تجهیزات مناسب، و دسترسی آسان بیشترین تاثیر را داشتند. بر اساس یافته ها، پیشنهاد می شود برنامه ریزان شهری و طراحان فضاهای ورزشی، اصول طراحی فراگیر با رویکرد سالمندسازی را در اولویت قرار دهند تا بستر مشارکت فعال و پایدار سالمندان در فعالیت های ورزشی شهری فراهم گردد.

Keywords:

سالمندان , فعالیت بدنی , طراحی محیطی , فضاهای عمومی ورزشی , ایمنی شهری , دسترسی پذیری