تعیین عملکرد دانه نخود و اجزاء آن تحت تاثیر تاریخ کاشت و سامانه خاک ورزی

هدف: نخود گیاهی سرشار از پروتئین آهن و فیبر می باشد. تاریخ کاشت و خاک ورزی بر رشد گیاه نخود موثر هستند لذا هدف این تحقیق تعیین بهترین تاریخ کاشت و سامانه خاک ورزی بود که بالاترین عملکرد دانه نخود را ایجاد کند. مواد و روش ها: این تحقیق به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه رازی در سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ اجرا شد. سه تاریخ کشت (۲۷/۹/۱۴۰۰، ۱۹/۱۰/۱۴۰۰ و ۵/۱۱/۱۴۰۰) به عنوان کرت فرعی و سامانه های مختلف خاک ورزی به عنوان کرت اصلی (بیخاک ورزی، کم خاکورزی و خاک ورزی متداول) بودند. نتایج: کمترین تعداد نیام در شاخه اصلی به تیمار بیخاکورزی با تاریخ کاشت دوم (۳/۲) اختصاص داشت. بیشترین تعداد دانه در نیام مربوط به تیمار کم‎خاکورزی (۷/۱) بود و کم‎ترین مقدار این صفت، در خاکورزی مرسوم (۱) مشاهده گردید. بیشترین تعداد دانه در بوته در تیمار کم خاکورزی با تاریخ کاشت اول (۸/۲۷) بود. کم‎ترین تعداد دانه در بوته نیز مربوط به بیخاکورزی و تاریخ کاشت سوم (۲/۱۲) بود. بالاترین عملکرد دانه در کم خاکورزی با تاریخ کاشت اول (۹۸۵ کیلوگرم در هکتار) و دوم (۹۷۴ کیلوگرم در هکتار) دیده شد. کم ترین عملکرد دانه در بیخاکورزی با هر سه تاریخ کاشت (به ترتیب ۶۹۶، ۶۶۵ و ۶۵۷ کیلوگرم در هکتار) دیده شد. در تاریخ کشت زودهنگام همراه با تیمار کم‎خاکورزی، پوشش سبز بیشتری تولید میشود، پوشش سبز بیشتر منجر به مقادیر بالاتر اجزاء عملکرد و عملکرد میشود. نتایج حاصله از این پژوهش تائیدی بر این ادعا است. نتیجه گیری: در مجموع نتایج این تحقیق نشان داد که کمخاک ورزی به همراه تاریخهای کاشت زودهنگام بالاترین عملکرد دانه نخود را داشت که می تواند بعلت استفاده بهتر از عوامل محیطی در تاریخ کشت زودهنگام و حفظ رطوبت خاک با کمخاک ورزی باشد.

Keywords:

حبوبات , زمان کشت , شخم