بررسی رابطه پرخاشگری و تنظیم هیجان با بی مسئولیتی اجتماعی در نوجوانان

چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تنظیم هیجان و پرخاشگری در پیش بینی بی مسئولیتی اجتماعی نوجوانان انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ۱۶ تا ۱۸ ساله در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود که از میان آن ها ۱۰۷ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های پرخاشگری، تنظیم هیجان، و مسئولیت پذیری اجتماعی بود. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به کمک نرم افزار SPSS-۲۷ استفاده شد. نتایج نشان داد که بین پرخاشگری و مسئولیت پذیری اجتماعی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (۰۳۸/۰p< ،۱۹/۰-=β). همچنین، بین ارزیابی مجدد و مسئولیت پذیری اجتماعی رابطه مثبت و معنادار مشاهده شد (۰۰۱/۰p< ،۵۶/۰=β)، اما رابطه بین سرکوب هیجان و مسئولیت پذیری معنادار نبود (۰۷/۰p< ،۱۸/۰-=β). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پرخاشگری و ارزیابی مجدد توانستند به طور معناداری ۲۸ درصد از واریانس مسئولیت پذیری اجتماعی را پیش بینی کنند. در مجموع، نتایج پژوهش حاکی از اهمیت آموزش مهارت های تنظیم هیجان و کاهش رفتارهای پرخاشگرانه در تقویت مسئولیت پذیری اجتماعی نوجوانان می باشد.

Keywords:

پرخاشگری , تنظیم هیجان , بی مسئولیتی اجتماعی , نوجوانان