بررسی اثر تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی بر پیدایش و گسترش بیابانهای غذایی و اثرات متعاقب آن بر محیط زیست

تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی به عنوان چالشهای اصلی قرن بیست و یکم تاثیرات عمیقی بر سیستمهای غذایی و محیط زیست دارند. افزایش دما تغییر در الگوهای بارندگی و وقوع رویدادهای شدید آب وهوایی مانند خشکسالی و سیل تولید محصولات کشاورزی را کاهش داده و به ایجاد بیابانهای غذایی منجر شده. بیابانهای غذایی مناطقی هستند که دسترسی به غذای سالم تازه و مقرون به صرفه در آنها محدود است که این امر امنیت غذایی را تهدید کرده و بر تنوع زیستی، کیفیت خاک و منابع آب تاثیر منفی می گذارد. این تحقیق به بررسی نقش گرمایش جهانی در تشدید این مشکلات به ویژه در ناحیه آسیای مرکزی پرداخته و نشان می دهد که چگونه این تغییرات می توانند به پیدایش و گسترش بیابان های غذایی و اثرات متعاقب آن بر محیط زیست منجر شوند. برای مقابله با این چالش ها راهکارهای عملی متعددی مانند استفاده از گونه های گیاهی مقاوم به خشکی و استراتژی های کشاورزی پایدار پیشنهاد شده است. نتایج نشان می دهد که با اجرای این راهکارها می توان اثرات منفی تغییرات اقلیمی را کاهش داده و ضمن کاهش محدوده بیابان های غذایی و حرکت به سوی سیستم های غذایی مقاومتر، حفاظت از اکوسیستم های گوناگون و محیط زیست را امکان پذیر نمود.

Keywords:

تغییرات اقلیمی , گرمایش جهانی , بیابانهای غذایی , اثرات زیست محیطی , آسیای مرکزی