دایاسپورای ایرانی معاصر در ترکیه سنخ ها، تجارب و تعاملات

مهاجرت، به مسائل فراوانی در حوزه ی نظری و واقعی گره خورده است، اما کمتر تصویری از توصیف خود مهاجران از مساله مهاجرت وجود دارد. همین طور درحالی که اغلب مهاجرت با غرب دور گره خورده، از مهاجرت به کشورهای همسایه بخصوص ترکیه که پذیرش ایرانیان در آن رو به افزایش است، کمتر صحبت به میان آمده. پژوهش حاضر تلاش کرده با استفاده از روش تحلیل مضمونی، مهمترین ویژگی های دایاسپورای ایرانی در ترکیه را توصیف کند. فقر فرهنگی و اقتصادی، تلاش برای نزدیک ماندن به جامعه مبدا در عین میل به حفظ فاصله و درگیر نشدن با مسائل روزمره ایران، و همین طور فراهم شدن فرصتی برای استراحت، برای تصمیم گیری در مورد مقصد بعدی مهاجرت برای کسانی که ترکیه مقصد اصلی آنها نیست اما امکان ادامه زندگی در ایران را هم ندارند، میل به قضاوت های اخلاقی منفی و رادیکال در مورد جامعه مبدا و همین طور جامعه ترکیه، در کنار قضاوت های اخلاقی عموما منفی در مورد موج های جدید مهاجران ایرانی در ترکیه، مهم ترین مضامینی است که از گفتوگو با برخی از اعضای دایاسپورای ایرانی در ترکیه استخراج شده است.

Keywords:

مهاجرت , دایاسپورا , مطالعات فرهنگی دایاسپورا , ترکیه , ایرانیان ترکیه