ارزیابی سیاستهای جبرانی و تبعیض مثبت در نظام اشتغال ایران

سیاستهای جبرانی و تبعیض مثبت به عنوان ابزارهایی موثر در ارتقاء عدالت جنسیتی و کاهش تبعیضهای ساختاری در نظام اشتغال اهمیت ویژه ای یافته اند. این مقاله با هدف ارزیابی انتقادی این سیاستها در نظام اشتغال ایران به بررسی ظرفیت ها و چالش های حقوقی و اجرایی آنها می پردازد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است. یافته ها نشان می دهد که علی رغم وجود برخی چارچوب های قانونی حمایتی، خلاءها و موانع فراوانی در اجرای سیاستهای جبرانی وجود دارد که ناشی از محدودیت های حقوقی، فرهنگی و نهادی است. همچنین مقایسه تطبیقی با تجارب بین المللی راهکارهایی برای بهبود و انطباق این سیاستها با شرایط بومی ارائه می دهد. نتیجه گیری می کند که توسعه چارچوب های حقوقی جامع، آموزش و فرهنگ سازی و تقویت نظارت های اجرایی از ضروریات تحقق عدالت جنسیتی در بازار کار ایران است.

Keywords:

سیاستهای , جبرانی , تبعیض مثبت , عدالت جنسیتی , نظام اشتغال , بازار کار , ایران