نقش فعالیتهای فوق برنامه در رشد شخصیت دانش آموزان

این مقاله به بررسی نقش فعالیتهای فوق برنامه در رشد شخصیت دانش آموزان می پردازد. در سالهای اخیر توجه به توسعه فردی و پرورش مهارتهای غیر شناختی از جمله مهارتهای اجتماعی، خلاقیت، تفکر انتقادی، اعتماد به نفس و مسئولیت پذیری به عنوان بخش مهمی از فرآیند تعلیم و تربیت مورد توجه قرار گرفته است. فعالیتهای فوق برنامه شامل برنامه های ورزشی، هنری، فرهنگی، علمی و اجتماعی می توانند بستر مناسبی برای تقویت این ویژگی ها فراهم کنند. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مشارکت منظم دانش آموزان در چنین فعالیت هایی باعث ارتقاء عملکرد تحصیلی، کاهش اضطراب، تقویت مهارت های اجتماعی و پرورش توانمندی های رهبری می شود. همچنین نظریه های روان شناسی از جمله نظریه اریکسون، بندورا و مزلو نیز بر اهمیت تجربیات یادگیری غیررسمی در رشد شخصیت تاکید دارند. با این حال، موانعی نظیر کمبود منابع مالی، نبود برنامه ریزی مناسب، مشارکت محدود والدین و تمرکز صرف بر موفقیت های درسی اجرای موثر این برنامه ها را با چالش مواجه کرده است. بنابراین، تقویت برنامه ریزی، حمایت مالی، آموزش معلمان و بهره گیری از فناوری های نوین از جمله راهکارهای پیشنهادی برای بهبود کیفیت فعالیت های فوق برنامه است.

Keywords:

فعالیتهای فوق برنامه توسعه شخصیت , مهارتهای اجتماعی , خلاقیت , یادگیری تجربی