تخمین عمر و بررسی قابلیت بازیابی پره متحرک ردیف چهارم توربین گازی

پره های متحرک در بخش داغ توربین های گازی، شرایط دمای بالا و بخصوص بارگذاری تنش های مکانیکی حاصل از حرکت دورانی توربین را تحمل می کنند که این وضعیت منجر به زوال این پره ها از نظر ریزساختاری در شرایط سرویس می شود. با توجه به هزینه های هنگفت تامین و جایگزینی پره جدید به جای پره کارکرده، استفاده از روش بازسازی و تعمیر این پره ها اقتصادی است. بدین منظور در پژوهش جاری امکان بازیابی ریزساختاری و تخمین عمر باقیمانده یک پره متحرک ردیف چهارم از بخش داغ توربین گازی ۱۷۰ مگاواتی که به پایان عمر طراحی خود، ساعت کارکرد معادل ۷۲۰۰۰ ساعت مطابق با دستورالعمل شرکت سازنده اصلی، رسیده و به تعداد دفعات مجاز تعمیر و بازسازی برروی آن نیز انجام شده است، مطالعه شد. براین اساس، پره های کارکرده پس از حدود ۷۰۰۰۰ ساعت کارکرد، و دو بار بازسازی قبلی، دریافت شده و پس از برش پره نمونه های آزمون های خواص مکانیکی و متالوگرافی از آن ایجاد شدند. سپس، پس از انجام آزمون های متالوگرافی و بررسی های خواص مکانیکی برروی نمونه ها تحت شرایط دریافت شده، تعدادی از نمونه ها تحت عملیات حرارتی طراحی شده جهت جوانسازی قرار گرفتند و آزمون های انجام شده برروی نمونه ها در شرایط ردیافت شده برروی این نمونه ها تکرار گردید. نهایتا، نتایج بدست آمده از آزمون های ریزساختاری و خواص مکانیکی برای هر دو گروه از نمونه ها با مقادیر مرجع و استانداردهای ارائه شده توسط سازنده اصلی مقایسه گردید. با توجه به میزان بازیابی صوت گرفته، مشاهده شد که عملیات جوانسازی قابلیت احیای خواص مکانیکی و ریزساختاری قطعه بمنظور استفاده برای یک دوره کارکرد دیگر پس از انجام فرآیند تعمیر و بازسازی در توربین گازی را دارا می باشد.

Keywords:

تخمین عمر باقی مانده , عملیات حرارتی جوانسازی , پره متحرک توربین گازی , سوپرآلیاژ IN۷۹۲ , احیای ریزساختاری , متالوگرافی , بازسازی