از فرضیات تا واقعیتها چالشهای توسعه امنیت نرم افزار در سیستمهای دولت الکترونیک

امنیت نرم افزار یک نگرانی اساسی در مهندسی نرم افزار معاصر است با این حال همچنان با چالشهای مداومی روبرو است که فراتر از راه حلهای فنی گسترش می یابند. این مقاله به بررسی فرضیات و واقعیتهای زیربنایی توسعه امن نرم افزار با تمرکز ویژه بر پیامدهای آنها برای سیستمهای دولت الکترونیک، می پردازد. در حالی که پایگاه های داده آسیب پذیری طبقه بندی هایی مانند CVE و CWE و ابزارهای امنیتی، سازوکارهای ساختاریافته ای را برای شناسایی و کاهش خطرات ارائه می دهند، شواهد نشان می دهد که امنیت اغلب به عنوان یک ملاحظه ثانویه و نه یک اصل طراحی اصلی در نظر گرفته می شود. توسعه دهندگان با محدودیت های سازمانی و محیطی از جمله مهلت های کوتاه، بودجه های محدود، اولویت های مدیریتی ناکافی و قابلیت استفاده یا پایداری ضعیف ابزارها، مواجه هستند که مانع از پذیرش موثر شیوه های ایمن می شود. این مطالعه شکاف های مکرر بین انتظارات و عمل را برجسته می کند کدنویسی ایمن حتی در حوزه های حیاتی تضمین نمی شود ابزارهای امنیتی همیشه با وجود در دسترس بودن پذیرفته نمی شوند و روش های چابک ذاتا با امنیت ناسازگار نیستند اما نیاز به اولویت بندی آگاهانه دارند. این چالش ها به ویژه برای پلتفرم های دولت الکترونیک اهمیت دارند جایی که آسیب پذیری ها می توانند اعتماد عمومی را از بین ببرند، ارائه خدمات را به خطر بیندازند و ثبات اجتماعی را تهدید کنند این مقاله نتیجه می گیرد که امنیت نرم افزار باید به عنوان یک ضرورت اجتماعی فنی که نیاز به تغییرات، فرهنگی، سازمانی و فنی دارد، با پشتیبانی تحقیقات پایدار، ابزارهای موثر و تعهد رهبری، مورد بازنگری قرار گیرد.

Keywords:

امنیت نرم افزار , شیوه های کدنویسی , امن سیستم های دولت الکترونیک , چالش های امنیت سایبری