نقش ورزش در ترویج صلح جهانی و انسجام اجتماعی: یک مرور سیستماتیک

مقدمه و هدف: ورزش فراتر از یک فعالیت جسمانی به عنوان یک بستر قدرتمند برای تعاملات اجتماعی و فرهنگی شناخته می شود. این ظرفیت ورزش را به ابزاری بالقوه برای ترویج صلح جهانی و انسجام اجتماعی در جوامع مختلف تبدیل کرده است. این مرور سیستماتیک با هدف بررسی شواهد موجود پیرامون تاثیر مداخلات ورزشی بر کاهش تنش های اجتماعی و ارتقاء همبستگی در جوامع انجام شد. یافته ها: از میان ۴۰۰ مقاله شناسایی شده، ۱۳ مطالعه واجد شرایط وارد تحلیل نهایی شدند. نتایج نشان داد که مداخلات ورزشی به ویژه در مناطق پس از درگیری یا جوامع چند فرهنگی به طور مثبت و معناداری با بهبود شاخص های انسجام اجتماعی مانند اعتماد متقابل، کاهش کلیشه های منفی و افزایش تعاملات بین گروهی مرتبط است. همچنین، در ۸ مطالعه، این برنامه ها به کاهش پرخاشگری و رفتارهای ضد اجتماعی در میان جوانان و ارتقاء مهارت های حل تعارض منجر شده است. نتیجه گیری: ورزش یک ابزار موثر و مبتنی بر شواهد برای ترویج صلح و انسجام اجتماعی است. استفاده استراتژیک از برنامه های ورزشی می تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند در دیپلماسی عمومی و برنامه های توسعه اجتماعی به کار گرفته شود.

Keywords:

ورزش , صلح , انسجام اجتماعی , حل تعارض , توسعه اجتماعی