پیش بینی خود شفقت ورزی دانشجویان شهر مشهد بر مبنای سرمایه روانشناختی و ذهنیت های طرحواره ای

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه روانشناختی و ذهنیتهای طرحواره ای در پیش بینی خود شفقت ورزی دانشجویان شهر مشهد انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاههای شهر مشهد در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۵ بود که از میان آنها ۱۹۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های خود شفقت ورزی، سرمایه روانشناختی و ذهنیتهای طرحواره ای بود. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۶ و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مرحلهای تحلیل شدند. نتایج نشان داد که سرمایه روانشناختی پیش بینی کننده قوی تری نسبت به ذهنیتهای طرحواره ای است اما ترکیب هر دو متغیر موجب افزایش اعتبار مدل نهایی شد با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود این متغیرها در آموزش و پژوهشهای آینده بیشتر مورد تاکید قرار بگیرد.

Keywords:

خود شفقت ورزی , سرمایه روانشناختی , ذهنیت طرحواره ای , روانشناسی مثبت نگر