مدل مفهومی و راهبردهای اجرایی برای گسترش هوش مصنوعی در نظام آموزش و پرورش

هوش مصنوعی به عنوان یکی از نوآوریهای پیشرو در فناوری نقش چشمگیری در تغییر و تحول نظامهای آموزشی ایفا می کند و می تواند کیفیت یادگیری و مدیریت آموزشی را به طور چشمگیری بهبود بخشد. این فناوری با ارائه ابزارهایی برای شخصی سازی، آموزش تحلیل داده های یادگیری و بهینه سازی منابع آموزشی قابلیتهای فراوانی برای حل مشکلات ساختاری و بهبود دسترسی به آموزش دارد. با توجه به این پتانسیلها، پیاده سازی هوش مصنوعی در نظام آموزشی ایران می تواند چالشهایی نظیر کمبود منابع مالی، پراکندگی جغرافیایی و نیاز به دسترسی گسترده تر به خدمات آموزشی را کاهش دهد. این پژوهش با هدف ارائه چارچوبی نظری و راهکارهای عملی برای توسعه هوش مصنوعی در آموزش و پرورش، ایران از مدل PESTLE بهره گرفته است. این مدل به بررسی جامع عوامل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فناورانه، قانونی و محیطی می پردازد و با انطباق آن بر بافت بومی ایران فرصتها و چالشهای پیش رو را تحلیل می کند. بر این اساس مجموعه ای از راهکارهای عملی برای هر یک از این ابعاد ارائه شده است که می تواند مدیران، سیاست گذاران و پژوهشگران را در پیاده سازی موثر هوش مصنوعی در نظام آموزشی یاری دهد. یافته های این مقاله می توانند نقشی موثر در تدوین استراتژیهای آینده برای تقویت و به کارگیری هوش مصنوعی در آموزش و پرورش ایران ایفا کنند.

Keywords:

آموزش , سیاست , فناوری مدل PESTLE , هوش مصنوعی