کاربرد پردازش زبان طبیعی در ارزیابی خودکار انشاء های دانش آموزی: مروری بر پیشرفت ها و چالش ها

پژوهش حاضر با هدف بررسی جامع کاربردهای پردازش زبان طبیعی در ارزیابی خودکار انشاء های دانش آموزی انجام شده است. نگارش و ارزیابی انشاء یکی از مهم ترین روش های سنجش مهارت های زبانی، تفکر انتقادی و توانایی استدلال دانش آموزان محسوب می شود، اما ارزیابی دستی انشاء ها فرآیندی زمان بر، پرهزینه و همراه با سوگیری های انسانی است. پیشرفت های اخیر در حوزه پردازش زبان طبیعی و یادگیری عمیق، افق های جدیدی برای ارزیابی خودکار انشاء گشوده است. این پژوهش با روش مرور نظام مند، ادبیات موجود در زمینه سیستم های ارزیابی خودکار انشاء (AES) را بررسی کرده و تحولات این حوزه را از رویکردهای مبتنی بر استخراج ویژگی های زبانی تا مدل های زبانی بزرگ (LLM) مورد تحلیل قرار داده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که تکنیک های نوین مبتنی بر شبکه های عصبی عمیق و مدل های زبانی بزرگ، دقت و کارایی بالاتری نسبت به روش های سنتی دارند و می توانند نه تنها نمره گذاری را خودکارسازی کنند، بلکه بازخوردهای آموزشی ارزشمندی نیز ارائه دهند. علیرغم پیشرفت های قابل توجه، چالش هایی همچون ارزیابی ابعاد خلاقانه نوشتار، سوگیری های احتمالی الگوریتم ها و مسائل مربوط به زبان های کم منبع همچنان نیازمند توجه پژوهشگران است. این مقاله همچنین چشم انداز آینده این حوزه را با تاکید بر همکاری انسان-هوش مصنوعی و رویکردهای چندزبانه ترسیم می کند.

Keywords:

پردازش زبان طبیعی , ارزیابی خودکار انشاء , یادگیری عمیق , مدل های زبانی بزرگ , بازخورد آموزشی