نقش مهارت های ارتباطی در پیشگیری از آسیب های مجازی فراگیران

با گسترش روزافزون فناوری های دیجیتال و افزایش حضور کاربران در فضای مجازی، آسیب های مرتبط با این فضا نیز افزایش یافته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مهارت های ارتباطی در پیشگیری از آسیب های فضای مجازی انجام شده است. این مطالعه با روش مرور نظام مند به بررسی پژوهش های علمی منتشر شده در دهه اخیر در حوزه مهارت های ارتباطی و ارتباط آن با کاهش آسیب های فضای مجازی پرداخته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که مهارت های ارتباطی، به ویژه هوش هیجانی، سواد دیجیتال، و توانایی برقراری ارتباط موثر بین فردی، نقش محوری در پیشگیری از آسیب های فضای مجازی دارند. ارتباط خانوادگی مبتنی بر اعتماد و صمیمیت، عامل محافظتی مهمی در برابر آسیب های دیجیتال محسوب می شود، در حالی که وابستگی به ارتباطات آنلاین با افزایش رفتارهای آسیب زا همراه است. همچنین، توانایی ارزیابی انتقادی محتوای آنلاین و مهارت های سواد دیجیتالی، کاربران را در برابر اطلاعات نادرست و رفتارهای ناایمن آنلاین محافظت می کند. بر اساس یافته های این مرور، ادغام آموزش مهارت های ارتباطی در برنامه های سواد دیجیتال، آموزش بهداشت روان، و طراحی پلتفرم های دیجیتال، راهکارهای موثری برای کاهش آسیب های فضای مجازی هستند. این مطالعه پیشنهاد می کند که برنامه های آموزشی و مداخله ای باید بر تقویت مهارت های ارتباطی در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی تمرکز کنند تا افراد بتوانند به طور موثرتری با چالش های فضای مجازی مقابله کنند.

Keywords:

مهارت های ارتباطی , فضای مجازی , هوش هیجانی , سواد دیجیتال , پیشگیری از آسیب