مروری بر روش های نوین سنجش تکوینی و تاثیر آن بر یادگیری فراگیران

این مقاله مروری به بررسی روش های نوین سنجش تکوینی و تاثیر آن ها بر فرآیند یادگیری می پردازد. سنجش تکوینی به عنوان فرآیندی مستمر در طول دوره آموزشی، نقش مهمی در ارتقای کیفیت یادگیری دارد. این پژوهش با هدف شناسایی و تحلیل رویکردهای نوین در سنجش تکوینی و بررسی تاثیرات آن بر یادگیری انجام شده است. با استفاده از رویکرد مرور نظام مند، پژوهش های منتشر شده در دهه اخیر (۲۰۱۰-۲۰۲۳) در حوزه سنجش تکوینی مورد تحلیل قرار گرفته اند. یافته های حاصل از این مطالعه نشان می دهد که روش های نوین سنجش تکوینی مانند سنجش مبتنی بر فناوری، سنجش همتایان، خودسنجی، و سنجش مبتنی بر پروژه، تاثیرات مثبت معناداری بر انگیزش، خودتنظیمی، مهارت های فراشناختی، و پیشرفت تحصیلی فراگیران دارند. همچنین، یکپارچه سازی سنجش تکوینی با فناوری های نوین، امکان بازخورد سریع، شخصی سازی یادگیری، و تعامل فعال فراگیران را فراهم می آورد. چالش هایی نیز در زمینه اجرای این روش ها مشاهده شده است، از جمله نیاز به آموزش معلمان، زیرساخت های فناوری، و تغییر نگرش نسبت به سنجش. نتایج این مطالعه می تواند به سیاست گذاران آموزشی، معلمان، و پژوهشگران در طراحی و اجرای روش های موثر سنجش تکوینی کمک کند و مسیرهای آینده پژوهش در این حوزه را مشخص سازد.

Keywords:

سنجش تکوینی , روش های نوین سنجش , بازخورد آموزشی , یادگیری موثر , خودتنظیمی