بررسی رابطه بین مهارت های اجتماعی و ارتقا مهارت های روانشناختی با بازدهی شغلی معلمان زن مدارس متوسطه دوره اول شهر زابل

هدف مطالعه ی حاضر بررسی رابطه بین مهارت های اجتماعی و ارتقا مهارت های روانشناختی با بازدهی شغلی معلمان زن مدارس متوسطه دوره اول شهر زابل بود. روش تحقیق در این مطالعه از نوع توصیفی – همبستگی با هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل ۵۰ معلم زن متوسطه دوره اول شهر زابل بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده ۳۰ نفر آزمودنی به عنوان نمونه پژوش انتخاب شدند. جهت سنجش مهارت های بین فردی از پرسشنامه مهارت های بین فردی ماتسون (۱۹۸۳) و برای سنجش توانمندی های روانشناختی از پرسشنامه اسپریتزر (۱۹۹۵) و همچنین برای سنجش عملکرد شغلی از پرسشنامه پترسون (۱۹۶۳) استفاده شده است. در بخش آمار استنباطی هم از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیره به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج یافته ها نشان دادند که بین مهارت های اجتماعی با بازدهی شغلی معلمان رابطه معنا دار وجود دارد، همچنین بین ارتقا مهارت های روانشناختی با بازدهی شغلی معلمان رابطه معنادار وجود دارد. با توجه به یافته های پژوش می توان نتیجه گرفت که مهارت های اجتماعی و ارتقا مهارت های روانشناختی روی بازدهی شغلی معلمان رابطه دارد.

Keywords:

مهارت های اجتماعی , ارتقا مهارت های روانشناختی , بازدهی شغلی