اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در کاهش رفتارهای پرخطر نوجوانان دختر

مقدمه: با توجه به پیامدهای منفی رفتارهای پرخطر در دختران نوجوان، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در کاهش رفتارهای پرخطر نوجوانان دختر شیراز بود. روش: این پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه بود جامعه آماری این پژوهش عبارت از کلیه نوجوانان دختر دبیرستان های متوسطه شهر کرج که در نیم سال اول تحصیلی ۱۴۰۳-۰۴ مشغول به تحصیل بودند. آزمودنی ها به روش نمونه گیری تصادفی و لحاظ کردن ملاک های ورود و خروج انتخاب شدند، نمونه ای ۳۰ نفره در دو گروه ۱۵ نفره جایگزین شدند و به پرسش نامه رفتارهای پرخطر پاسخ دادند مداخله بر روی گروه آزمایشی انجام شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکرد سپس مقیاس رفتارهای پر خطر در هر دو گروه انجام شد. اطلاعات توسط روش اماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که مهارت های زندگی و اگاه سازی در رفتارهای پرخطر و مولفه های آن شامل رانندگی خطرناک، مصرف الکل، خشونت، رفتار جنسی ناایمن و گرایش به دوستی با جنس مخالف با اثربخشی معناداری همراه است. نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی مهارت های زندگی و اگاه سازی در رفتارهای پرخطر نوجوانان، پیشنهاد می شود از نتایج پژوهش حاضر در قالب برنامه های اموزشی و درمانی برای کاهش رفتارهای پرخطراستفاده گردد.

Keywords:

اثربخشی مهارت های زندگی , آگاه سازی , رفتارهای پرخطر , نوجوانان