مطالعه ی تجربه ی زیسته ی زوجین از تاثیر الگوریتم های شبکه های اجتماعی بر کیفیت رابطه ی زناشویی

این پژوهش با هدف بررسی تجربه ی زیسته ی زوجین از تاثیر الگوریتم های شبکه های اجتماعی بر کیفیت رابطه ی زناشویی انجام شد. رویکرد مطالعه کیفی و مبتنی بر پدیدارشناسی بود و نمونه شامل ۱۸ مشارکت کننده (۹ زوج) از استان قزوین بود که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. معیار ورود شامل حداقل پنج سال زندگی مشترک، سن ۲۵ تا ۴۵ سال، و حداقل هشت ساعت استفاده روزانه از شبکه های اجتماعی الگوریتم محور بود. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته گردآوری و با روش تحلیل مضمون براون و کلارک (۲۰۰۶) تحلیل شدند. یافته ها شامل ۹۶ کد باز، ۲۸ مضمون فرعی، ۵ مضمون اصلی و یک مضمون هسته ای بود. مضامین اصلی عبارت بودند از: ۱) فرسایش امنیت روانی و عاطفی در رابطه، ۲) تحریف و استحاله استانداردها و انتظارات زناشویی، ۳) آشفتگی نقش ها، مرزها و هویت زوجی، ۴) دگرگونی سبک ارتباط زوجی، و ۵) تحریف تجربه صمیمیت جسمی و جنسی در سایه بازنمایی های ایده آل گرا. مضمون هسته ای نشان داد که الگوریتم ها با تحریف ادراک و معنا، پیوندهای روانی، عاطفی، هویتی و جنسی را به تدریج فرسوده و سبک زندگی زوجین را به الگویی مقایسه محور و نمایشی سوق می دهند. نتایج حاکی از آن است که این پدیده در بستر فرهنگی ایران، علاوه بر اثرگذاری مستقیم بر رضایت و صمیمیت زوجی، می تواند انتظارات، نقش ها و شیوه های ارتباطی را نیز دگرگون سازد. بر این اساس، آموزش سواد رسانه ای، ارتقای مهارت های ارتباطی و طراحی مداخلات فرهنگی و مشاوره ای می تواند به کاهش اثرات منفی و بازسازی هویت زوجی کمک کند.

Keywords:

الگوریتم های شبکه های اجتماعی , کیفیت رابطه زناشویی , تجربه زیسته