بررسی تاثیر سطح مالکیت سهامداران عمده بر رابطه بین عدم تقارن اطلاعاتی و کارایی سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

مقدمه: رویکرد ارزش اقتصادی اطلاعات مبحث نسبتا جدیدی در اقتصاد است که یک کاربرد جالب آن بررسی دلایل شکست نهادها و سیاست ها در جامعه است. یک موضوع محوری در این رویکرد، عدم تقارن اطلاعات بین دو طرف مبادله است که یک نمونه معروف آن انتخاب ناسازگار است. انتخاب ناسازگار از نمونه هایی صحبت می کند که تصمیم گیری یک طرف، وابسته به اطلاعاتی است که فقط برای خود او آشکار است و ندانستن آن برای طرف مقابل باعث می شود تا نتایج فرآیند به شدت به ضررش تمام شود. روش شناسی: تحقیق حاضر از لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی است. از لحاظ ماهیت جزء تحقیقات مروری است. از لحاظ نوع استدلال جزء تحقیقات قیاسی- استقرایی می باشد. از نظر بعد زمان جزء تحقیقات گذشته نگر می باشد. از نظر طول مدت زمان تحقیق جزء روش ترکیبی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که پس از حذف محدودیت ها ۱۵۱ شرکت به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. بازه زمانی مورد بررسی بین سال های ۱۳۹۷ الی ۱۴۰۲ می باشد. یافته ها: واحدهای تجاری، همواره با فرصت های سرمایه گذاری زیادی روبه رو می شوند و نیازمند تصمیم گیری منطقی نسبت به یک سرمایه گذاری بهینه هستند. در واقع سرمایه گذاری هر واحد تجاری باید با توجه به محدودیت منابع و کارا بودن آن صورت بگیرد؛ اما مسئله اصلی، انتخاب طرح ها و تصمیم گیری راجع به فرصت های سرمایه گذاری به وسیله مدیران واحدهای تجاری است که براساس منافع شخصی آن ها صورت می گیرد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از آزمون فرضیه اول تحقیق بیانگر این است بین عدم تقارن اطلاعاتی و کارایی سرمایه گذاری رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه دوم تحقیق حاکی از این است که سطح مالکیت سهامداران عمده بر رابطه بین عدم تقارن اطلاعاتی و کارایی سرمایه گذاری تاثیر معکوس و معناداری دارد.

Keywords:

سطح مالکیت سهامداران عمده , عدم تقارن اطلاعاتی , کارایی سرمایه گذاری