بکارگیری نشانگرهای لرزه ای جهت ارزیابی رخساره های مخزنی(مطالعه موردی سازند ایلام)

سازند ایلام بعنوان یکی از مخازن کربناته مهم نفتی در پیرامون بلنداهای نوروز - بهرگانسر و خارگ - درود در شمال غرب خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفت. بلنداهای مذکور در بازه زمانی کرتاسه پسین دارای فعالیت تکتونیکی چشم گیری بوده اند که در زمان سانتونین به بعد با حرکات ناحیه ای بسته شدن اقیاتوس تتیس جدید تشدید شده و تاثیر زیادی بر روی ساختار چینه ای و مخزنی این بازه زمانی داشته است. در این مطالعه داده های لرزه ای سه بعدی همراه با داده های چاه برای ارزیابی ترکیب این نشانگرها به منظور تعیین رخساره های مناسب مخزنی مورد استفاده قرار گرفتند. نشانگرهای لرزه ای بر اساس تغییرات پارامترهای ژئوفیزیکی مانند دامنه، فاز، فرکانس و مقاومت صوتی می توانند بعنوان یک روش معتبر برای شناسایی رخساره ها و محیط های رسوبی و همچنین تعیین گسترش فضایی رخساره سامانه های هیدروکربنی نقش بسزایی را ایفا نماید و منجر به کاهش ریسک حفاری اهداف اکتشافی شود. با بهره گیری از نشانگرهای میانگین مجذور مربع دامنه RMS (Root Mean Square) و میانه مقاومت صوتی (Acoustic Impedance Median) ویژگی های مخزنی سازند ایلام بررسی و با بکارگیری نشانگر واریانس روند گسلی بر روی داده های لرزه ای مشخص گردید.

Keywords:

نشانگر لرزه ای , میانگین مجذور مربع دامنه , واریانس , میانه مقاومت صوتی