بررسی تاثیر شرایط تولید و ذخیره سازی بر رفتار اکسیداسیون مجدد آهن اسفنجی (DRI) و آهن بریکت گرم (HBI)

آهن اسفنجی (DRI) به عنوان محصول فرایند احیای مستقیم سنگ ،آهن به دلیل ماهیت واکنش پذیر و حساسیت بالای آن به اکسیداسیون ،مجدد نیازمند توجه و بررسی دقیق در تمام مراحل تولید، ذخیره سازی و حمل و نقل است اکسیداسیون مجدد نه تنها کیفیت آن را کاهش میدهد بلکه هزینه های تولید را نیز افزایش خواهد داد در این مقاله در ابتدا به بررسی عوامل ایجاد اکسیداسیون مجدد DRI پرداخته شده و سپس روشهای مختلفی برای کاهش این ،پدیده مانند استفاده از لایه های اکسید نازک بریکت سازی آن (تولید آهن بریکت گرم (HBI)، استفاده از گازهای بی اثر و استفاده از پوششهای مختلف، مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این میان بریکت سازی به عنوان موثرترین روش در کاهش خوردگی و اکسیداسیون آهن اسفنجی شناخته شده است. دلیل اصلی این امر کاهش سطح تماس آنها با محیط اطراف پس از بریکت سازی و افزایش دانسیته بریکتها است. از سوی دیگر با توجه به اهمیت HBI در صنایع فولادسازی و چالشهای مرتبط با ذخیره سازی و حمل و نقل ایمن آن، بررسی رفتار اکسیداسیون مجدد HBI از اهمیت ویژه ای برخوردار است که در این مقاله به آن پرداخته شده است.

Keywords:

آهن اسفنجی فرایند احیا , مستقیم اکسیداسیون , مجدد ذخیره سازی , آهن بریکت گرم (HBI)