ارتباط بعضی پلی مورفیسم های ژن SLC۳۰A۸ با قند خون ناشتا و HOMA-IR بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در یک جمعیت ایرانی در شرق استان مازندران

هدف: مطالعات متعددی نقش پلی مورفیسم های ژنتیکی را در شروع و توسعه دیابت نوع ۲ گزارش کرده اند. SLC۳۰A۸ یکی از جایگاه های حاوی پلی مورفیسم است که با خطر دیابت نوع ۲ مرتبط می باشد. این ژن، انتقال دهنده روی (ZnT۸) را رمزگذاری می کند. در این تحقیق ارتباط بعضی پلی مورفیسم های این ژن با سطح قند خون ناشتا و HOMA-IR در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ در جمعیتی از شرق استان مازندران مورد بررسی قرار گرفت.

روش: ۱۳۳ بیمار مبتلا به دیابت به دیابت نوع ۲ و ۱۲۸ فرد شاهد در این مطالعه مورد ارزیابی قرار گرفتند. انسولین و سطوح گلوکز خون ناشتا برای تعیین HOMA-IR استفاده شدند. برای شناسایی پلی مورفیسم های rs۱۳۲۶۶۶۳۴ و rs۱۱۵۵۸۴۷۱ از RFLP-PCR استفاده شد.

یافته ها: نتایج نشان داد برای پلی مورفیسم rs۱۱۵۵۸۴۷۱، هر دو مورد گلوکز ناشتا و HOMA-IR در
گروه GA+AA در مقایسه با هموزیگوت های GG بالاتر بودند (p<۰.۰۰۱). همچنین برای پلی مورفیسم rs۱۳۲۶۶۶۳۴، هم گلوکز ناشتا و هم HOMA-IR در گروه CT+CC در مقایسه با هموزیگوت های TT بالاتر بودند (p<۰.۰۰۱).

نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پلی مورفیسم های rs۱۳۲۶۶۶۳۴ و rs۱۱۵۵۸۴۷۱ با ویژگی های قند خون در این جمعیت ایرانی مبتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط دارد. این ارتباط ممکن است برای شناسایی افراد در معرض خطر بالای ابتلا به دیابت نوع ۲ مفید باشد. البته برای درک بهتر این ارتباط، مطالعه این پلی مورفیسم ها در جمعیت های دیگر با حجم نمونه بزرگ تر لازم است.

Keywords:

دیابت نوع ۲ , SLC۳۰A۸ , rs۱۳۲۶۶۶۳۴ , rs۱۱۵۵۸۴۷۱ , انسولین , پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی , قند خون , استان مازندران , دیابت نوع ۲.