وضعیت شهر مشهد از نظر معیارهای شهر سالمند

سالمند شدن جمعیت نتیجه ی روندهای متفاوت است. تقریبا تمامی کشورهای دنیا دوره ای را با باروری و زاد و ولد بالا پشت سر گذاشته و یا در حال گذار از آن هستند، طبیعتا تعداد افراد بیشتری نسبت به گذشته همزمان و در یک مقطع به مرحله ی پیری می رسند. بنابراین سالمند شدن جمعیت و مشکلات اقتصادی و اجتماعی متاثر از آن کشورهای جهان را وادار به بررسی راه حل های مختلف به منظور فائق آمدن بر مشکلات مرتبط به مسن شدن جمعیت نموده است. هدف این پژوهش ارزیابی وضعیت مشهد جهت تبدیل شدن به شهر دوستدار سالمند می باشد. این تحقیق کاربردی و از دسته تحقیقات توصیفی-پیمایشی است. در ابتدا با مطالعات میدانی(پرسشنامه استاندارد سازمان بهداشت جهانی) و با مشارکت 380 نفر از سالمندان در سطح مناطق 13 گانه ی مشهد، وضعیت هشت شاخص اصلی شهرهای دوستدار سالمند از جمله: فضاهای باز شهری، ساختمان ها و مکان های عمومی و مذهبی، حمل و نقل شهری، ایمنی و سهولت تردد، مشارکت و ارتباطات اجتماعی، احترام اجتماعی، فرهنگی-تفریحی و بهداشتی درمانی مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس اطلاعات به دست آمده با نرم افزار SPSS تحلیل و ارزیابی شد که از آزمون های tتک نمونه، آنالیز واریانس و آزمون توکی استفاده شده است. نتایجدر سه بخش، آمارهای توصیفی، استنباطی و مشاهدات میدانی در پژوهش حاضر نشان می دهد که به طور کلی شهر مشهد از حداقل استاندارد اولیه در شاخص ها بالاتر است اما با حداکثر مطلوبیت فاصله ی زیادی وجود دارد. در بین شاخص های هشت گانه ی تحلیل شده، شاخص احترام اجتماعی و ساختمان ها و مکان های عمومی و مذهبی در بهترین وضعیت قرار دارد، هرچند که همچنان تا وضعیت ایده آل فاصله وجود دارد. مابقی شاخص ها در حد متوسط و بعضا ضعیف ارزیابی شده اند. از سوی دیگر شاخص های بهداشتی-درمانی، فرهنگی-تفریحی و همچنین فضاهای باز شهری در بین مناطق اختلاف معناداری را دارا هستند که این ناشی از عدم رعالیت عدالت توزیعی خدمات شهری می باشد. در انتها راهکارها جهت ارتقای وضع موجود پیشنهاد شده است.

Keywords:

توسعه پایدار شهری , سالمندی , شهر دوستدار سالمند , مشهد