مقایسه غلظت نفتالین در بافتهای انتخابی مار دریایی حلقوی (Hydrophis cyanocinctus) در آبهای سواحل استان هرمزگان، خلیج فارس

هیدروکربن های اروماتیک حلقوی (PAHs) دسته ای از مواد شیمیایی مهم با انشار گسترده در محیط زیست دریایی هستند که عمدتا از منابع انسانی نشات می گیرند. آب های آلوده به PAHs به دلیل تاثیرات سمی بر موجودات آبزی و نیز توان جهش زایی و خصوصیت سرطان زایی شان از مسائل بسیار نگران کننده هستند. استفاده از موجودات به عنوان شاخص های زیستی برای آلاینده های شیمیایی در پایش آلودگی در حال توسعه است. در این بین پاسخ خزندگان و دوزیستان به آلاینده های نفتی هنوز به خوبی شناخته نشده است. در تحقیق حاضر میزان نفتالین در بافت های پوست، عضله کبد و کلیه مار دریایی حلقوی در منطقه حفاظت شده حرا، با کمک دستگاه کروماتوگرافی گازی و دتکتور TCD اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده در بافتها، به ترتیب در محدوده های ppm 877.77 – 698.08، ppm 235.00-138.60، ppm 396.85 – 223.27 و ppm 534.76 – 376.68 بود. برای ارزیابی سمیت ترکیب نفتالین در حیوانات، LD50 برای تماس دهانی mg/g 490 و برای تماس پوستی mg/g 20001 اعلام شده است که غلظت های موجود از این حد کمتر است. اما تاثیرات مضر غیر کشنده ممکن است گونه موردنظر را متاثر کند. همچنین با توجه به بالا بودن غلظت نفتالین که شاخص حضور آلودگی نفتی است می توان به منشا پتروژنیک PAHs پی برد. تحقیق حاضر پوست را به عنوان اورگان هدف برای این ترکیب پیشنهاد می کند چرا که سریع ترین راه دفعی ترکیبات سمی همچون هیدروکربن های آروماتیک حلقوی سبک وزن مسیرهای غیرهپاتیک همچون دفع پوستی است.

Keywords:

ترکیبات PAHs , مار دریایی , نفتالین