اثر تراکم بوته و مصرف علف کش بر کنترل علف های هرز عدس (.Lens culinaris Medik) در شهرستان سیاهکل
Publish place: Iranian Journal of Crop Sciences، Vol: 27، Issue: 1
Publish Year: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 68
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRO-27-1_003
تاریخ نمایه سازی: 12 آبان 1404
Abstract:
در زراعت عدس به دلیل قدرت رقابت ضعیف آن، کنترل علف های هرز ضروری است. به منظور ارزیابی اثر مصرف علف کش های ثبت شده و تراکم بوته بر کنترل علف های هرز زراعت عدس، آزمایش حاضر به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در بخش دیلمان شهرستان سیاهکل استان گیلان در سال ۱۳۹۹ اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از
تراکم بوته عدس شامل ۱۳۳ و ۲۰۰ بوته در مترمربع و برنامه کنترل علفهای هرز شامل دوبار وجین دستی (شاهد)، یکبار وجین دستی، مصرف علف کش های تریفلورالین+ ایمازتاپیر، تریفلورالین+ وجین، پندی متالین+ ایمازتاپیر، پندی متالین+ وجین، ایمازتاپیر و شاهد آلوده به علفهرز. علف های هرز غالب مزرعه عدس عبارت بودند از یولاف وحشی (Avena fatua L.)، خردل وحشی (Sinapis arvensis L.) و گل گندم (Centaurea depressa M. Bieb.). نتایج نشان داد که با افزایش تراکم بوته عدس از ۱۳۳ به ۲۰۰ بوته در مترمربع، تراکم و وزن خشک علف های هرز در هر دو نوبت نمونهبرداری کاهش یافتند. بیشترین کارایی کنترل علف های هرز مربوط به تیمار دوبار وجین (۹۰ تا ۹۸ درصد) و تری فلورالین+ ایمازتاپیر (۸۱ تا ۸۶ درصد) بود. ارتفاع بوته و تعداد شاخه های فرعی در بوته عدس در تراکم ۲۰۰ بوته در مترمربع به ترتیب ۱۷ و ۴ درصد بیشتر از تراکم ۱۳۳ بوته در مترمربع بود. بیشترین ارتفاع بوته در شرایط آلوده به علف هرز (۶/۲۳ سانتی متر) و بیشترین تعداد شاخه در بوته در تیمار دوبار وجین دستی، تری فلورالین+ ایمازتاپیر، تری فلورالین+ وجین، ایمازتاپیر (۲/۵ شاخه در بوته) ثبت شد. بیشترین عملکرد زیستی عدس (۳/۴۰۳۱ کیلوگرم در هکتار) در تراکم ۲۰۰ بوته در مترمربع با دوبار وجین دستی و بیشترین عملکرد دانه عدس در تراکم ۲۰۰ بوته در مترمربع با دوبار وجین و یا مصرف تری فلورالین+ ایمازتاپیر (۰/۲۰۲۶ کیلوگرم در هکتار) حاصل شد. رقابت تمام فصل علف های هرز در تراکم ۱۳۳ و ۲۰۰ بوته عدس در مترمربع به ترتیب باعث افزایش ۱۶ و ۱۳ درصدی ارتفاع و کاهش ۲۸ و ۲۵ درصدی تعداد شاخه در بوته، کاهش ۸۷ و ۷۴ درصدی عملکرد زیستی و کاهش ۸۷ و ۷۲ درصدی عملکرد دانه عدس نسبت به تیمار دوبار وجین شد. نتایج این آزمایش نشان دهنده برتری تراکم بوته ۲۰۰ نسبت به ۱۳۳ بوته در مترمربع و نیز کاهش قابل توجه عملکرد عدس در اثر رقابت علف های هرز و لزوم کنترل کامل علفهای هرز بود. بنابراین مصرف تلفیقی علف کشهای پیش رویشی با علف کشهای پس رویشی یا با روش های مکانیکی، جهت کنترل طیف وسیعی از علفهای هرز طی دوره رشد عدس برتری دارد.
Keywords:
Integrated weed management , Lentil , Pre-emergence herbicide , Post emergence herbicide and Seed yield , علفکش پسرویشی , علف کش پیشرویشی , مدیریت تلفیقی علف های هرز , عدس و عملکرد دانه
Authors
ماه منظر نخعی
University of Guilan
المیرا محمدوند
University of Guilan
جعفر اصغری
University of Guilan
سیدمحمدرضا احتشامی
University of Guilan
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
