تاثیر آموزش مهارت های فرزندپروری بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان

عملکرد تحصیلی دانش آموزان یکی از شاخص های مهم موفقیت آموزشی و رشد فردی است که تحت تاثیر عوامل متعدد فردی، خانوادگی و محیطی قرار دارد. خانواده و به ویژه سبک ها و مهارت های فرزندپروری والدین نقش اساسی در شکل دهی رفتارهای تحصیلی، انگیزه یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ایفا می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های فرزندپروری بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان و مقایسه اثر سبک های مختلف فرزندپروری انجام شد. روش تحقیق از نوع کیفی و توصیفی-کتابخانه ای بود و داده ها از طریق مرور منابع علمی معتبر داخلی و بین المللی، مقالات همایش ها، پایان نامه ها و کتب تخصصی جمع آوری شد. پس از تحلیل مطالب، رابطه میان مهارت های فرزندپروری آموزش داده شده، سبک های تربیتی والدین و عملکرد تحصیلی دانش آموزان بررسی شد. یافته ها نشان داد که والدینی که از مهارت های فرزندپروری حمایتی، مشارکتی و منطقی بهره می گیرند، قادرند محیط خانوادگی انگیزشی و حمایتی ایجاد کنند که موجب افزایش دلبستگی تحصیلی، خودانضباطی و انگیزه یادگیری دانش آموزان می شود. همچنین مقایسه سبک های مختلف فرزندپروری نشان داد که سبک های حمایتگر و مشارکتی بیشترین تاثیر مثبت را بر عملکرد تحصیلی دارند، در حالی که سبک های مستبد یا سهل گیر اثر کمتری دارند. این نتایج بر اهمیت آموزش مهارت های فرزندپروری به والدین و همکاری آن ها با معلمان و مشاوران آموزشی برای ارتقای موفقیت تحصیلی دانش آموزان تاکید می کند.

Keywords:

مهارت های فرزندپروری , سبک های تربیتی , عملکرد تحصیلی , انگیزه یادگیری