تاثیر بازی درمانی بر یادگیری کودکان دارای مشکلات رفتاری و هیجانی

مشکلات رفتاری و هیجانی (نظیر پرخاشگری، اضطراب و عدم تمرکز) یکی از موانع اصلی در مسیر یادگیری و پیشرفت تحصیلی کودکان است. این اختلالات نه تنها بر عملکرد شناختی، بلکه بر تعاملات اجتماعی و سلامت روان کودک تاثیر می گذارد و زمینه ساز شکست تحصیلی می شود. از این رو، شناسایی راهکارهای درمانی موثر و غیرتهاجمی، مانند بازی درمانی، برای تسهیل فرایند یادگیری در این کودکان ضروری به نظر می رسد. هدفاین پژوهش بررسی تاثیر بازی درمانی بر بهبود یادگیری کودکان دارای مشکلات رفتاری و هیجانی است اهداف شامل بررسی تاثیر بازی درمانی بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه، افزایش تمرکز، ارتقای تعامل اجتماعی و تعیین ارتباط میان بهبود هیجانی با پیشرفت تحصیلی بود. روش تحقیق این مطالعه توصیفی–تحلیلی بوده و داده های آن به صورت کتابخانه ای و با استفاده از بررسی اسناد و منابع علمی معتبر (مقالات، کتب و پایان نامه ها) گردآوری شده است یافته ها به وضوح نشان داد که بازی درمانی به عنوان یک مداخله ی درمانی موثر، به طور معناداری به کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و افزایش سطح تمرکز و توجه در کودکان انجامیده است همچنین، مشخص شد که این روش درمانی با ایجاد محیطی امن و تقویت کننده، به ارتقای تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی در کودکان کمک شایانی کرده است . مهم تر از همه، نتایج تایید کرد که بهبود وضعیت هیجانی حاصل از بازی درمانی (کاهش اضطراب و افزایش آرامش) دارای رابطه ای مستقیم و مثبت با افزایش انگیزه ی درونی و عملکرد تحصیلی کودکان است.در مجموع، بازی درمانی یک راهکار جامع و یکپارچه است که با ساماندهی ابعاد عاطفی و اجتماعی کودکان، بستر لازم برای دستیابی به پیشرفت تحصیلی پایدار را فراهم می کند و تمامی فرضیه های پژوهش را تایید می نماید. پیشنهاد می شود مراکز آموزشی و درمانی از این رویکرد در برنامه های مداخله ای خود بهره ببرند.

Keywords:

بازی درمانی , یادگیری , مشکلات رفتاری , بهبود هیجانی , تمرکز , تعامل اجتماعی.