هم افزایی در آموزش: چگونه همکاری مدیر و معلمان کیفیت یادگیری را ارتقا می دهد؟

این مقاله با تمرکز بر مفهوم هم افزایی در مدرسه، تبیین می کند که چگونه همکاری هدفمند میان مدیر و معلمان می تواند کیفیت یادگیری را ارتقا دهد و شکاف میان برنامه ریزی و عمل آموزشی را کاهش دهد. هدف ها شامل تعریف عملیاتی هم افزایی، تشریح نقش های مکمل مدیر و معلم در چرخه برنامه ریزی، اجرا و بازاندیشی، و ارائه سازوکارهای همکاری موثر برای بهبود مستمر است. روش پژوهش به صورت تحلیلی توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مقالات معتبر انجام شده است و با گردآوری و ترکیب یافته های نظری و گزارش های مدرسه محور، الگوی همکاری قابل اجرا را صورت بندی می کند. نتایج نشان می دهد هم راستا کردن اهداف مدرسه، شکل دهی اجتماع حرفه ای یادگیری، استفاده از سنجش تکوینی و بازخورد بهنگام، و استقرار آیین های گفت وگوی حرفه ای، به افزایش مشارکت دانش آموزان، ارتقای کیفیت تدریس و بهبود نتایج یادگیری می انجامد. همچنین به کارگیری تابلوهای کنترل ساده، توافق بر معیارهای مشترک ارزیابی، و رعایت اصول محرمانگی داده، امکان تصمیم سازی آگاهانه و پاسخ گویی را فراهم می کند. پیشنهادهای اجرایی مقاله شامل نقشه راه مرحله ای برای پایلوت و گسترش، برنامه رشد حرفه ای مبتنی بر شایستگی، و چارچوب پایش نتیجه و فرایند است تا مدرسه بتواند با تخصیص بهینه منابع و تقویت اعتماد سازمانی، همکاری پایدار و اثرگذار را نهادینه کند.

Keywords:

هم افزایی آموزشی , رهبری آموزشی , اجتماع حرفه ای یادگیری , سنجش تکوینی , بهبود مستمر , کیفیت یادگیری