نقش آموزش مهارت های زندگی در پیشگیری از آسیب های اجتماعی در دانش آموزان

در عصر حاضر، با افزایش تهدیدهای اجتماعی و رشد روزافزون آسیب های روانی، اخلاقی و رفتاری در میان نوجوانان، توجه به آموزش مهارت های زندگی به عنوان ابزاری موثر در پیشگیری از آسیب های اجتماعی بیش از پیش ضروری به نظر می رسد. این مقاله با هدف بررسی نقش آموزش مهارت های زندگی در کاهش آسیب های اجتماعی در دانش آموزان، به تحلیل سازوکارهای تاثیرگذاری این آموزش ها بر رشد شخصیت، افزایش تاب آوری روانی، ارتقاء خودآگاهی و بهبود روابط بین فردی پرداخته است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و با استفاده از مطالعات میدانی و مرور منابع نظری، تاثیر آموزش مهارت هایی چون حل مسئله، تصمیم گیری، تفکر انتقادی، مدیریت هیجانات، مهارت نه گفتن و همدلی در کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر، انزوا، خشونت، اعتیاد و افت تحصیلی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که نهادینه سازی این مهارت ها در برنامه های درسی مدارس، به شکل مستقیم موجب افزایش قدرت انتخاب گری دانش آموزان، بهبود کنترل هیجانات و تقویت مهارت های اجتماعی آنان می شود. همچنین، آموزش منسجم و هدفمند مهارت های زندگی می تواند بستر مناسبی برای شکل گیری هویت سالم، پیشگیری از رفتارهای پرخطر و ارتقاء سلامت روانی نوجوانان فراهم آورد. در پایان مقاله، پیشنهاد می شود سیاست گذاران آموزشی و مسئولان مدارس با طراحی الگوهای بومی سازی شده و تعبیه کارگاه های مهارت آموزی، آموزش مهارت های زندگی را به عنوان بخش جدایی ناپذیر از فرآیند تعلیم و تربیت دانش آموزان تلقی کنند.