امپریالیسم زبانی و جهانی شدن در محتوی آموزشی زبان انگلیسی در ایران: تحلیل دیدگاه آموزگاران زبان و اسناد بالادستی

گسترش جهانی زبان انگلیسی یکی از بحث برانگیزترین موضوعات در زبانشناسی کاربردی و مسائل سیاسی است. پژوهش حاضر به بررسی برداشت آموزگاران زبان انگلیسی ایرانی و همچنین سیاستگذاران نسبت به پدیده امپریالیسم زبانی و جهانی شدن در برنامه درسی آموزش زبان انگلیسی و ارتباط بین عوامل زمینه ای و نگرش امپریالیسم زبانی پرداخته است. یافته ها تاثیر قابل توجه عوامل فرهنگی و زمینه ای را در شکل دادن به نگرش آموزگاران و سیاستگذاران نسبت به امپریالیسم زبانی نشان داده است. در برنامه درسی آموزش زبان انگلیسی، ایران ترکیب موازنه ای از امپریالیسم زبانی و جهانی شدن می تواند در تدریس اجرا شود به منظور حفظ هویت فرهنگی و زبانی دانش آموزان همراه با یادگیری زبان انگلیسی به عنوان زبان جهانی. این رویکرد می تواند به دانش آموزان و زبان آموزان کمک کند تا به افزایش مهارت های زبانی خود بپردازند و همزمان ارتباطات بین المللی را تسهیل نماید.

Keywords:

جهانی شدن , امپریالیسم زبانی , برنامه درسی , آموزش زبان , زبان انگلیسی