مدلسازی اثر همزمان قطر مردمک و آستیگماتیسم قرنیه بر عملکرد اپتیکی چشم

یکی از عوامل کلیدی بر کیفیت بینایی قطر مردمک است که به طور مستقیم بر میزان ابیراهیای اپتیکی چشم اثر می گذارد. یکی از رویکردهای موثر در بررسی این موضوع بهره گیری از مدلهای شبیه سازی چشم می باشد. در این مقاله از مدل چشم لیو برنن به عنوان یک مدل معتبر و فیزیولوژیک استفاده شد تا اثر تغییر قطر مردمک در دو حالت مختلف بررسی گردد: سطح قرنیه طبیعی و سطح قرنیه آستیگماتیک. شبیه سازی ها در بازه قطر مردمک ۳ تا ۵ میلیمتر انجام گرفت و کیفیت اپتیکی بر اساس قطر لکه کانونی روی شبکیه، تابع انتقال مدولاسیون و اندازه ابیراهی کروی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که با افزایش قطر مردمک، کیفیت اپتیکی در هر دو مدل کاهش می یابد اما حضور آستیگماتیسم قرنیه این کاهش را به طور قابل ملاحظه ای تشدید می کند. این یافته ها اهمیت توجه به قطر مردمک در شرایط نوری مختلف، به ویژه در بیماران آستیگماتیک را برجسته می سازد و می تواند راهنمایی برای طراحی و انتخاب عینک، عدسی های تماسی، و عدسی های داخل چشمی باشد.

Keywords:

مدل , لیو برنن , مدل سازی , چشم , چشم آستیگمات , اثر قطر مردمک , ابیراهی کروی