آمادگی معلمان برای آموزش در عصر هوش مصنوعی: شکاف ها و راهبردها

در عصر تحولات سریع فناوری و گسترش هوش مصنوعی در حوزه های مختلف، نظام آموزشی نیز از این جریان مستثنی نمانده و معلمان به عنوان محور اصلی فرآیند یاددهی-یادگیری، نیازمند آمادگی های شناختی، مهارتی و نگرشی مناسب برای به کارگیری موثر این فناوری ها هستند. پژوهش های اخیر نشان می دهند که شکاف قابل توجهی میان ظرفیت های فناورانه موجود و سطح آمادگی معلمان برای استفاده از هوش مصنوعی در کلاس درس وجود دارد. این شکاف از عواملی چون کمبود زیرساخت های آموزشی، نبود برنامه های رسمی در جریان های تربیت معلم، عدم آشنایی کافی با مفاهیم پایه ای هوش مصنوعی، و نگرش های دوگانه به آن نشات می گیرد. یافته های کلیدی حاکی از آن است که معلمانی که دسترسی به دوره های کاربردی، هدفمند و مبتنی بر نیازهای واقعی خود دارند، تمایل بیشتری به گنجاندن راهکارهای هوشمند در تدریس خود نشان می دهند. همچنین، راهبردهای موفق برای پر کردن این شکاف شامل طراحی برنامه های پیوسته توسعه حرفه ای، ادغام مفاهیم هوش مصنوعی در دوره های تربیت معلم، ایجاد فضاهای آزمایشی در مدارس و تقویت همکاری بین بخشی بین مراکز آموزشی و شرکت های فناوری است. در نهایت، آمادگی معلمان نه تنها به معنای تسلط فنی، بلکه درک عمیق از تاثیرات اخلاقی، روان شناختی و آموزشی هوش مصنوعی در بافت فرهنگی ایرانی است که باید در اولویت برنامه ریزی های آینده قرار گیرد.

Keywords:

هوش مصنوعی , آمادگی معلمان , شکاف دیجیتال , راهبردهای آموزشی , تحول آموزشی