پدیدارشناسی لحظه خودکشی: واکاوی تجربه زیسته فرد در آستانه انتخاب مرگ از منظر اگزیستانسیال تراپی یالوم

خودکشی یکی از پیچیده ترین تجارب انسانی است که با تجربه های زیسته شدید و بحران های اگزیستانسیال مرتبط است. این پژوهش با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی هرمنوتیکی و چارچوب اگزیستانسیال تراپی یالوم به بررسی تجربه زیسته افراد در لحظه تصمیم به خودکشی می پردازد. نمونه گیری هدفمند شامل ۱۲ فردی است که اقدام ناموفق به خودکشی داشته یا در آستانه آن بوده اند. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری و با تحلیل پدیدارشناختی IPA بررسی شد. یافته ها نشان دادند که لحظه خودکشی با چهار دغدغه نهایی یالوم (مرگ، آزادی، انزوا، بی معنایی) مرتبط است و تجربه زیسته در این لحظه اغلب با سکوت، بیان ناپذیری و کشمکش درونی مشخص می شود. این پژوهش نشان می دهد که مداخلات اگزیستانسیال تراپی می تواند با بازگرداندن معنا، تقویت پیوندهای انسانی و تسهیل بازاندیشی در آزادی انتخاب زندگی، نقش پیشگیرانه مهمی در کاهش خودکشی ایفا کند.

Keywords:

خودکشی , پدیدارشناسی , تجربه زیسته , اگزیستانسیال تراپی , یالوم , سکوت , بیان ناپذیری