تحلیل نقش ارزشیابی های توصیفی و عملکردمحور در کاهش اضطراب امتحان و افزایش یادگیری پایدار

ارزشیابی در نظام آموزشی، علاوه بر سنجش پیشرفت تحصیلی، نقش مهمی در هدایت یادگیری، کاهش اضطراب امتحان و تقویت انگیزه دانش آموزان ایفا می کند. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی-کیفی و استفاده از منابع کتابخانه ای، به بررسی نقش ارزشیابی های توصیفی و عملکردمحور در ارتقای یادگیری پایدار پرداخته است. یافته ها نشان می دهد که ارزشیابی توصیفی با ارائه بازخورد فردی و مستمر، تمرکز دانش آموزان را از نمره به فرآیند یادگیری منتقل می کند، اضطراب امتحان را کاهش داده و انگیزه درونی آنان را تقویت می نماید. همچنین، ارزشیابی عملکردمحور با تمرکز بر پروژه ها، فعالیت های عملی و تجربه های کاربردی، مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی، خودتنظیمی و مسئولیت پذیری را پرورش می دهد و یادگیری را از حالت سطحی و حفظی به یادگیری عمیق و پایدار تبدیل می کند. ترکیب این دو رویکرد، با ایجاد محیط یادگیری حمایتی و فرصت های بازخورد مستمر، باعث ارتقای کیفیت یادگیری و توسعه مهارت های فردی و اجتماعی دانش آموزان می شود. نتایج پژوهش بر ضرورت بازنگری در شیوه های ارزشیابی سنتی و حرکت به سمت رویکردهای نوین، کیفی و عملکردمحور تاکید دارد.

Keywords:

ارزشیابی توصیفی , ارزشیابی عملکردمحور , اضطراب امتحان , یادگیری پایدار , انگیزه یادگیری.