بررسی پدیدارشناختی حجاب زنان از منظر گردشگران خارجی (مورد مطالعه: مدرسه علمیه ناصریه اصفهان)

گونه ی جامه و پوشش، از نشانه های برجسته ی فرهنگی است. پوشیدن حجاب گونه ای کنش اجتماعی شمرده شده که نشان دهنده ی اندیشه ها و باورهای زنان مذهبی است و همواره مورد نگرش غیرمسلمانان، به ویژه گردشگران خارجی بوده است؛ از آنجایی که زنان گردشگر در بدو ورود به ایران با پدیده ی نوینی به نام «حجاب»، روبرو می شوند که بایسته به پاسداشت آن هستند؛ پژوهش در این زمینه و بررسی دیدگاه های آنها، شایسته است. به همین منظور پژوهشگر، به سبب جاذبه های گردشگری اصفهان، ازجمله مسجد امام و در کنار آن «مدرسه ی علمیه ی ناصریه» و همچنین تکاپوی تبلیغی این مدرسه که سبب شده روزانه صدها گردشگر از این جایگاه بازدید کنند، به پژوهش پیرامون پدیده ی حجاب از نگرگاه گردشگران خارجی، در این نشانگاه پرداخته است. این پژوهش بر پایه ی رویکرد «پدیدار شناختی» و با بهره گیری از روش «تحلیل مضمون» انجام یافته و از فنون مشاهده، مصاحبه و بررسی اسناد، بهره برده است. برآیند به دست آمده نشان می دهد، حجاب از نگرگاه گردشگران خارجی، دربردارنده ی باورداشت هایی همچون: «تبعیض جنسیتی»، «سلب اختیار»، «مانع ابراز وجود» «مردسالار»، «ایدئولوژیک»، «مشقت بار»، «سنتی»، «متمایز از عفاف» و «مانع آزادی» است. گردایش نگره ها نشان می دهد که بار معنایی حجاب در کارآزمایی زیسته ی آنها «محدودیت منفی» است؛ بنابراین هرگونه سیاست گذاری در گسترش حجاب باید بر پایه ی دگرگونی نگرش باشد.

Keywords:

حجاب , زنان , گردشگران خارجی , پدیدارشناسی , مدرسه ی ناصریه