بررسی رابطه مشروعیت سیاسی و تحولات اجتماعی در نظام های در حال گذار

نظام های در حال گذار به واسطه ویژگی های ناپایدار و ساختارهای متحول، بستری حساس برای بررسی رابطه میان مشروعیت سیاسی و تحولات اجتماعی فراهم می آورند. در این شرایط، درک چگونگی تاثیرگذاری متقابل این دو عامل، برای تحلیل پویایی قدرت، ثبات سیاسی و مسیر دگرگونی اجتماعی ضروری است. هدف این پژوهش، تحلیل عمیق رابطه دوسویه مشروعیت سیاسی و تحولات اجتماعی در نظام هایی است که در مسیر گذار از ساختارهای اقتدارگرا به الگوهای مشارکتی و نهادینه حرکت می کنند. این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از داده های کیفی و کمی انجام شده است. داده ها از طریق منابع ثانویه، گزارش های بین المللی، شاخص های جهانی حکمرانی و توسعه، و مطالعات موردی کشورهای در حال گذار گردآوری و تحلیل شدند. همچنین از مدل های مفهومی برای تبیین تاثیر متقابل دو متغیر کلیدی استفاده گردید. نتایج نشان داد که در نظام های در حال گذار، سطح مشروعیت سیاسی عامل تعیین کننده در نوع، شدت و جهت تحولات اجتماعی است. در مقابل، تحولات اجتماعی نیز می توانند مشروعیت را تقویت یا تضعیف کنند. تعادل یا بی تعادلی در این رابطه، نقش مستقیم در ثبات یا بحران سیاسی ایفا می کند. نظام هایی با نهادهای پاسخگو و فرهنگ مشارکتی، ظرفیت بیشتری برای عبور از بحران ها و تثبیت مشروعیت دارند.

Keywords:

مشروعیت سیاسی , تحولات اجتماعی , نظام های در حال گذار , نهادهای سیاسی , ثبات اجتماعی