بررسی اثر اندانسنترون در پیشگیری از لرز پس ازجراحی فتق اینگوئینال دربیمارستان شهید محمدی بندرعباس
Publish place: Journal of Medical Council of Iran، Vol: 35، Issue: 3
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 24
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMCIRI-35-3_005
تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1404
Abstract:
چکیده
زمینه: لرز عبارت از لرزش غیر ارادی بدن در اثر عللی مثل سرما و هیپوترمی می باشد.
در هنگام هیپوترمی سیستم مرکزی تنظیم حرارت بدن سعی می کند تا با شروع لرز دمای بدن را افزایش دهد. هیپوترمی در جریان عمل جراحی به دلیل مواجهه با مواد بیهوشی و همچنین محیط سرد اتاق عمل همچنان یک مساله شایع می باشد و باعث شروع لرز ، طولانی شدن زمان عملکرد داروها، کواگولوپاتی و کاهش مقاومت به عفونت های زخم جراحی می گردد.
روش کار: در این مطالعه که از نوع کارآزمایی بالینی دوسوکور بود، ۱۲۰ بیمار که تحت عمل جراحی فتق اینگوئینال قرار گرفته بودند و دارای معیارهای ورود بودند، وارد مطالعه شدند. بیماران در صورت تمایل با ارائه توضیحات لازم و کسب رضایت نامه آگاهانه در مطالعه وارد شدند. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول ۸mg اندانسترون (۴ml) و گروه کنترل نیز ۴ml نرمال سالین را بلافاصله قبل از عمل جراحی دریافت کردند. همه بیماران با ۵۰۰cc سرم کریستالویید هیدراته شدند و بعد از ضدعفونی کردن و آماده سازی محیط، بی حسی نخاعی(اسپاینال) در فضای L۴ و L۵ و در وضعیت نشسته و با نیدل کویینکه سایز ۲۵ انجام شد (قبل از آن علایم حیاتی اندازه گیری شد). سپس mg ۵/۱۲ بوپیواکایین (مارکایین) هایپرباریک تزریق گردید و بعد از stable شدن بیحسی منطقه ای درسطح T۱۰، عمل جراحی شروع شد.
یافته ها: مطالعه ما نشان داد که میانگین بروز لرز بین دو گروه اندانسترون و نرمال سالین در قبل از عمل، ابتدا و انتهای عمل تفاوت معنی داری نداشت. ولی در بخش ریکاوری میزان لرز در گروه اندانسترون بیشتر از گروه نرمال سالین بود. بین میزان میانگین درجه لرز در هر دو گروه در زمان های مختلف تفاوت معنی داری وجود داشت به طوری که بیشترین میزان بروز لرز در ریکاوری بود.
در مطالعه حاضر میانگین فشار خون سیستولی، دیاستولی و فشار متوسط شریانی در هردو گروه اندانسترون و نرمال سالین بعد ازعمل کاهش پیداکرد که این کاهش در دو گروه با هم برابر بود و تفاوت معنی داری بین متغیر های ذکر شده در دو گروه مشاهده نشد.
نتیجه گیری: با توجه به داده های حاصل از این مطالعه، نتیجه گیری می شود که استفاده از اندانسترون در عمل جراحی فتق اینگوئینال باعث کمتر شدن تعداد ضربان قلب می شود ولی تاثیر قابل توجه ومعنی داری بر کاهش میزان بروز لرز پس از عمل ندارد.
Keywords:
Shivering , Ondansetron , Blood pressure , Fever , Inguinal hernia , لرز , اندانسترون , فشارخون , تب , فتق اینگوئینال
Authors
فرزام رجایی
Anesthesiology, Critical Care and Pain Management Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar-Abbas,Iran
هاشم جری نشین
Anesthesiology, Critical Care and Pain Management Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar-Abbas,Iran
منوچهر کمالی
Critical Care and Pain Management Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar-Abbas,Iran
فاطمه دگلی
Anesthesiology, Critical Care and Pain Management Research Center, Hormozgan University of Medical Sciences, Bandar-Abbas,Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :