چکیده
زمینه: آسیب های انگشت از جمله شکستگی، دررفتگی و پارگی در پوست، اعصاب، رگ های خونی و یا تاندون ها، از شایع ترین آسیب های ارتوپدی هستند که نیاز به مدیریت درد موثر دارند. هدف از این مطالعه، ارزیابی و مقایسه سه ترکیب دارویی مختلف شامل
لیدوکائین به تنهایی،
لیدوکائین همراه با
دگزامتازون و
لیدوکائین همراه با بیکربنات سدیم در ایجاد
بلوک عصبی انگشتان برای بیماران ترومایی بود. این مطالعه با هدف تعیین بهترین ترکیب دارویی برای کاهش درد، افزایش مدت زمان بی دردی و بهبود رضایت بیماران انجام شد.
روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر بر روی ۹۰ بیمار بین سنین ۱۸ تا ۹۰ سال انجام شد که در سال ۱۳۹۷ به بیمارستان امام رضا (ع) تهران مراجعه کرده بودند. بیماران به سه گروه تقسیم شدند: گروه A (لیدوکائین به تنهایی)، گروه B (لیدوکائین+دگزامتازون)، و گروه C (لیدوکائین+بیکربنات سدیم). داده های جمع آوری شده شامل جنسیت، شاخص توده بدنی (BMI)، زمان شروع بی دردی، مدت زمان بی دردی، رضایت بیماران و شدت درد پس از عمل جراحی بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری انجام شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که گروه B (لیدوکائین+دگزامتازون) بیشترین رضایت بیماران (%۷۰) و کمترین شدت درد (%۷۶/۷ درد خفیف) را داشت. همچنین، این گروه طولانی ترین مدت زمان بی دردی (۹۶/۷۱ دقیقه) را نشان داد. در مقابل، گروه C (لیدوکائین+بیکربنات سدیم) سریع ترین زمان شروع بی دردی (۲/۴۹ دقیقه) را داشت، اما مدت زمان بی دردی در این گروه کوتاه تر بود (۳۷/۰۷ دقیقه). گروه A (لیدوکائین به تنهایی) کمترین رضایت بیماران (%۱۶/۷) و بیشترین شدت درد (%۶۶/۷ درد متوسط) را داشت. تفاوت ها بین گروه ها از نظر آماری معنی دار بود (P<۰/۰۰۱).
نتیجه گیری: ترکیب
لیدوکائین با
دگزامتازون به عنوان یک روش موثر در
بلوک عصبی انگشتان، نه تنها درد را به طور قابل توجهی کاهش داد، بلکه رضایت بیماران را نیز افزایش داد و مدت زمان بی دردی را به طور معنی داری طولانی تر کرد. این یافته ها می تواند به بهبود پروتکل های مدیریت درد در بیماران ترومایی کمک کرده و استفاده از
دگزامتازون به عنوان یک مکمل موثر در بلوک های عصبی را توجیه کند.