هوش مصنوعی و مسئولیت قانونی در تجارت الکترونیک

پیشرفت های سریع در حوزه هوش مصنوعی (AI) تحولات شگرفی را در تجارت الکترونیک ایجاد کرده است. از سیستم های توصیه گر شخصی سازی شده تا ربات های چت و سیستم های خودکار پردازش سفارشات، هوش مصنوعی به جزء جدایی ناپذیر این صنعت تبدیل شده است. با این حال، این پیشرفت ها چالش های حقوقی و اخلاقی جدیدی را نیز به همراه داشته اند که نیازمند بررسی دقیق و تدوین قوانین جدید هستند. یکی از مهمترین چالش ها، تعیین مسئولیت در مواقعی است که هوش مصنوعی تصمیمات اشتباه یا مضری اتخاذ می کند. در حال حاضر، قوانین موجود به طور کامل با ماهیت پیچیده سیستم های هوش مصنوعی سازگار نیستند. برای مثال، اگر یک سیستم توصیه گر محصول معیوبی را به مصرف کننده پیشنهاد دهد، چه کسی مسئول جبران خسارت است؟ آیا توسعه دهنده الگوریتم، شرکت فروشنده، یا خود مصرف کننده؟ تعیین مسئولیت در چنین مواردی پیچیده و نیازمند تفسیر دقیق قوانین موجود و یا حتی تدوین قوانین جدید است. هوش مصنوعی به مقادیر عظیمی از داده برای آموزش و عملکرد نیاز دارد. این داده ها اغلب شامل اطلاعات شخصی مصرف کنندگان هستند که حفاظت از آن ها اهمیت ویژه ای دارد. قوانین حفاظت از داده ها، مانند GDPR در اروپا، باید به طور مناسب با استفاده از هوش مصنوعی در تجارت الکترونیک تطبیق یابند. باید اطمینان حاصل شود که جمع آوری، پردازش و استفاده از داده ها با قوانین حفاظت از حریم خصوصی مطابقت داشته و شفاف باشد. هوش مصنوعی می تواند در انجام اعمال مجرمانه، مانند کلاهبرداری آنلاین یا سرقت اطلاعات، مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

تجارت الکترونیک , هوش مصنوعی , قراردادهای هوشمند , مسئولیت قراردادی