حکمت نظری و عملی فرهنگ اسلامی در خلق آثار معماری

ترکیب اتحادی دو مولفه لفظ و معنا موجب می گردد تا انسان به درک بهتری از موضوعات مختلف دست یابد. پسوند لفظ اسلامی برای موضوع معماری موجب می گرد تا ذهن انسان به دوره زمانی مشخص با محوریت سبک ها و نمادهای خاصی از هنر معماری معطوف گردد تبیین مفهوم دو لفظ معماری و اسلامی موضوعی ست که پس از بی توجهی یا سطحی نگری چند دهه ای در ایران مجددا اذهان علاقه مندان به این حوزه را مشغول خود نموده است که این امر در یک دهه اخیر سرعت بیشتری را به خود گرفته است عده ای از محققین این حوزه اعتقاد دارند که مجموعه قوانین و دستورات اسلامی موجب گردید تا سبک معماری پس ظهور اسلام به ویژه در منطقه غرب آسیا تغییر یابد لذا اسلامیت معماری را برگرفته از مبانی دین مبین اسلام میدانند. اما عده ای دیگر بر این اعتقاداند که اسلام هیچگاه تعیین چگونگی کم و کیف فضا را نداشته است بلکه این درک هنرمند معمار در هر روزگاری از مفهوم اسلام که تحت سایه اقتضاء زمان و فرهنگ جامعه موجبات شکل گیری معماری نوینی با نام اسلامی گشته را سبب ساز شده است. این تحقیق بر آن است تا با روش توصیفی-تحلیلی ابتدا به بازخوانی آراء و نظرات محققین این امر در حوزه اسلام و معماری اسلامی بپردازد تا در ادامه این مسئله را با نگرش تحلیلی این مسئله را تبیین نماید که معماری به ویژه در ایران صدر اسلام مانند دوره های قبل از آن با حکمت به سراغ خلق اثر پرداخته است که مبانی اسلامی خود موید این امر بوده اند.

Keywords:

معماری , هنر , اسلام , حکمت , فرهنگ