تحلیل پیوستگی اجتماعی فضاهای سه گانه شهری معماری ایرانی-اسلامی در تحولات سیاسی-اجتماعی

این تحقیق به بررسی مفهوم پیوستگی فضاهای شهری در معماری ایرانی اسلامی با تاکید بر شهر اهواز به عنوان مطالعه موردی می پردازد. هدف اصلی پژوهش، تحلیل نقش فضاهای عمومی در ایجاد پیوند اجتماعی و تقویت هویت جمعی در بستر انقلاب اسلامی است. با استفاده از روشهای توصیفی-تحلیلی، مطالعات کتابخانه ای و میدانی شامل مشاهدات مستقیم و مصاحبه با ساکنان قدیمی، این پژوهش نشان می دهد که معماری ایرانی-اسلامی با ایجاد پیوند بین فضاهای عمومی و خصوصی به تقویت انسجام اجتماعی و هویت اسلامی کمک کرده است. یافته ها نشان می دهد که فضاهای شهری در اهواز به ویژه در بافت قدیمی شهر نه تنها کارکردی بلکه نمادین و معنوی هستند. عناصری مانند بازار اهواز، مسجد جامع اهواز و میدان شهدا به عنوان فضاهای پیونددهنده نقش کلیدی در ایجاد تعاملات اجتماعی و تقویت ارزش های جمعی ایفا کرده اند. این پژوهش نشان می دهد که طراحی فضاهای شهری در معماری ایرانی-اسلامی نه تنها کارکردی بلکه نمادین و معنوی است و می تواند به عنوان الگویی برای طراحی فضاهای عمومی در جوامع اسلامی معاصر مورد استفاده قرار گیرد. در نهایت، این تحقیق بر اهمیت حفظ و احیای فضاهای شهری تاریخی در تقویت هویت جمعی و انسجام اجتماعی تاکید دارد.

Keywords:

پیوستگی فضاهای , شهری معماری ایرانی اسلامی , شهر اهواز , فضاهای عمومی , انقلاب اسلامی