درنگی در برخی از رهیافت های فقهی آیت الله العظمی میلانی
Publish place: National Conference of Allama Milani
Publish Year: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 16
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DFAP01_032
تاریخ نمایه سازی: 30 آذر 1404
Abstract:
آیت الله العظمی سید محمدهادی میلانی؟رح؟ یکی از چهرههای مهم مکتب فقهی _ اصولی نجف است. مکتب فقهی و اصولی در اصطلاح معاصران، ساختاری روشی است که همه مسائل فقه و اصول یا دستهای از آنها را درون خود، سامان می دهد و میتوان مبانی، منابع، عناصر روشی خاصی را برای آن ترسیم کرد. مکتب فقهی نجف، بیشتر نص بسند و برای حل مسائل فقهی به دنبال روایت خاص است. اصولی، فربه دارد و بر فقه عذر (اصول عملیه) بیشتر از فقه کشف تکیه میکند. محقق میلانی در نظام تعلیمی متاثر از میرزای نایینی و در روش فلسفی، متاثر از میرزای اصفهانی است. فقه او بهویژه در ابواب معاملات، سرشار از نگرشهای عقلی و فلسفی است ولی در عین حال، به نصوص کتاب و سنت نیز توجه کامل دارد. عرف و متفاهم عرفی را به عنوان یک ابزار استنباط در مواضع مختلفی بهکار میبندد و از قواعد فقه بهطور گسترده در جهت تطبیق یا کشف، بهره میجوید.
Keywords:
Authors
حسن ناصری مقدم
استاد