واکاوی آداب گریزی تحصیلی دانش آموزان و مدیریت آن در محیط مدرسه

هدف پژوهش حاضر، واکاوی پدیده «آداب گریزی تحصیلی دانش آموزان» و تبیین راهبردهای مدیریت آن در محیط مدرسه بود. این مطالعه کیفی با رویکرد تفسیری، از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با دانش آموزان، معلمان و مدیران و تحلیل مضمون داده ها انجام شد. یافته ها نشان داد که آداب گریزی تحصیلی پدیده ای پیچیده و چندوجهی است که از تعامل عوامل فردی (نظیر ضعف خودکنترلی، انگیزش پایین و چالش های هیجانی)، خانوادگی (از جمله سبک های فرزندپروری و تنش های خانوادگی)، مدرسه ای (مانند ساختار نامنعطف، شیوه های اقتدارگرایانه و تعاملات ضعیف معلم-دانش آموز) و عوامل همسالان (هنجارهای گروهی و نیاز به پذیرش اجتماعی) نشات می گیرد. استنباط شد که مدیریت اثربخش این پدیده مستلزم گذار از رویکردهای صرفا تنبیهی به راهبردهای پیشگیرانه، حمایتی و مشارکتی است. توانمندسازی معلمان، آموزش مهارت های اجتماعی و خودنظم دهی به دانش آموزان، و مشارکت دادن آن ها در فرآیندهای مدرسه، از جمله راهکارهای کلیدی برای ایجاد اقلیم آموزشی مثبت و کاهش آداب گریزی تحصیلی محسوب می شود. این پژوهش بر لزوم یک رویکرد جامع و سیستمی برای درک و مداخله در رفتارهای آداب گریزانه در محیط آموزشی تاکید می کند.

Keywords:

آداب گریزی تحصیلی , مدیریت مدرسه , عوامل فردی , عوامل خانوادگی , عوامل مدرسه ای , همسالان.