جلوه های حضور پیر در مصیبت نامه ی عطار

مقاله ی حاضر به بررسی دیدگاه عطار درباره ی لزوم گزینش «پیر» برای سالک راه حق، جایگاه «پیر» و نقش او در طی طریق و شرایط رسیدن به این مقام پرداخته است. در این پژوهش که به شیوه ی توصیفی- تحلیلی انجام شده، صفات و جایگاه پیر، در مصیبت نامه ی عطار بررسی شده و یافته ها نشان می دهد که پیر در دیدگاه عطار از اهمیت به سزایی برخوردار است؛ به گونه ای که پیمودن طریق حقیقت بدون وجود او ناممکن است. عطار صفاتی را به «پیر» نسبت می دهد که شبیه به صفات خضر(ع)، در ماجرای موسی و خضر (ع) است. در بیان ویژگی های شیخ در مصیبت نامه، تعابیر متفاوتی به کار رفته که گاه در کمال تضاد و تقابل، اعجاز وجود «پیر» را فرا یاد می آورد، صفاتی از قبیل مهربانی، هوشیاری، عاشقی، توصیف هایی است که عطار در معرفی «پیر» از آن ها بهره می برد. با بررسی این صفات می توان به طرز تفکر عطار درباره ی «پیر» پی برد.

Keywords:

پیر , عطار , مصیبت نامه , صفات